Nieuw bed, nieuw begin

Vanavond mag ik in mijn nieuwe bed slapen. Ik voel zoveel delen in mij. Het jonge meisje dat iets nieuws krijgt. De puber die iets voor zichzelf heeft besloten. De vrouw die toe is aan een nieuw begin. Een nieuw bed is weer zuiver en neutraal. Er zit nog geen geschiedenis aan. 

Twaalf weken geleden begon de voorpret met het bed uitzoeken. Samen met mijn zoon alle bedden uitproberen in de winkel. Zo leuk om te doen, gewoon relaxed gaan liggen in een winkel. De persoonlijke aandacht is ook fijn. In de slaapwinkel voelde ik me echt mens. Mijn mening en gevoel zijn belangrijk. Dat vind ik nog weleens spannend,  maar hier is het gewoon. Er wordt naar mij geluisterd en ik krijg advies. En het mooiste van alles was dat er juist deze dag flinke kortingen te geven waren. Ik had een budget van € 2.000,- in mijn hoofd. Ik krijg het bed dat ik gevisualiseerd had,  een matras en twee nachtkastjes binnen dat budget. Wat een wonder!

Nu ik dit schrijf zijn twee mannen het bed voor mij in elkaar aan het zetten. Dat voelt heel speciaal voor mij. Een beetje koninklijk misschien wel. Ik zit op de bank koffie te drinken en zij zijn voor mij aan het werk. Echt rustig kan ik ook weer niet zitten, dus schrijf ik deze blog. Iets ontvangen is ook een kunst voor mij. 

Ik kan lang genieten van nieuwe dingen. Ik voel me heel dankbaar voor wat ik krijg en wat ik al heb. Misschien ook wel omdat ik ook weer hoe het is om heel weinig geld te hebben. 

Inmiddels staat het bed en zijn de mannen weer vertrokken. Mooi om te zien dat ze het werk leuk vinden om te doen. Mijn dankbaarheid konden ze ontvangen. Heel fijn. 

Dadelijk ga ik het bed opmaken en zoals mijn zoon zou zeggen: ik kan niet wachten tot ik erin mag gaan slapen. Mijn zoon is 9 en misschien was dit ook weer een uitspraak van het 9 jarig meisje in mij.