Onopvallend de dag afsluiten

Wat eerder op de avond stap ik onder de douche. Fijn om de dag van me af te spoelen. Onder het warme stromende water ontvang ik de ontspanning. Deze avond voelde ik ineens veel onrust. Ik weet niet precies wat er onrust gaf. Gelukkig is er het water wat dit zo van mij af kan spoelen. Deze zin helpt mij erbij: "Ik hoef niet de wereld te dragen. Ik laat dat nu los." 

Na de douche vind ik het fijn om mijn lichtroze huispak aan te trekken. Lekker zacht en vrolijke kleur. Een verlenging van de warme douche. 

Ruim een uur later wil ik naar mijn bed gaan. Dan loop ik nog even kort met mijn hond buiten. 

Dan is daar even de vraag aan mijzelf; stap ik naar buiten in mijn lichtroze huispak? Tuurlijk doe ik dat antwoord ik aan mijzelf; mij maakt het niet uit hoe ik er op dit tijdstip uitzie. 

Ik stap de deur uit en ik merk dat ik me ongemakkelijk voel. De lichtroze broek is toch wel heel goed zichtbaar. Ik loop minder fijn met de hond buiten. Iemand fietst langs en kijkt naar mij. Dat is het. Ineens heb ik de ingeving. 

Ik val op in mijn roze broek. Dat trekt aandacht. Op dit tijdstip wil ik geen aandacht. Aandacht is een energie-uitwisseling. Ik wil nu naar mijn bed, de dag afsluiten en gaan slapen. Geen prikkels dus meer. 

De volgende keer trek ik denk ik toch maar even een gewone broek aan.