Ziek zijn is een gift (deel 1)

Ik ben een paar dagen goed ziek geweest. Ik werd weer bewust van dat ik uit mijn hoofd terug in mijn lichaam mag gaan. Ik heb daardoor veel op de bank gehangen en naar de mooie Neal Caffrey in de serie White Collar kunnen kijken. ‘Toevallig’ had ik mij net een paar dagen eerder op Disney+ geabonneerd waar ik deze serie kan kijken. 
Zo is ziek zijn toch minder vervelend. Ik ben namelijk niet echt een type om lekker op de bank te gaan hangen. 

Het ziek zijn heeft me ook drie inzichten gegeven. Een inzicht in wat er in mijn energieveld gebeurt in de ontmoeting met een lieve man. Inzicht in mijn energieveld in relatie tot mijn voormalige partner. En inzicht in materiële pijn waar ik nog niet eerder van had gehoord. 

Grens voelen en aangeven

Een lieve vriend van mij wil bij mij op bezoek komen. Ik heb hem zelf uitgenodigd. Ik voelde bij mijzelf wel wat spanning, maar ik had er ook zin in. Toen hij eerder in de week schreef "Ik kijk er naar uit je vrijdag weer te zien!", gebeurde er veel bij mij. 

Er gaan verschillende delen in mij aan bij die zin. Een deel wat goed naar voren komt is dat ik deze aandacht heerlijk vindt. Er is ook een beschermend deel dat direct heel alert reageert en ook oordeelt. Even kreeg dat deel bijna de overhand. Ik heb op het punt gestaan om deze lieve vriend af te bellen. Ik liet mij bijna iets doen gestuurd door mijn eigen emotie. Tot ik merkte dat deze emotie mij iets wilt vertellen en dat dit een proces is waar ik doorheen mag gaan. 

De deurbel ging en ik opende de voordeur en daar was hij al. Hij was bijna een kwartier eerder dan we hadden afgesproken. Ik was vooral bezig geweest deze morgen met alles opruimen waardoor ik me niet meer op de ontmoeting kon voorbereiden. 

Een prachtige bos bloemen had hij voor me meegenomen. We lopen mijn woonkamer binnen. Deze lieve vriend wilde me innig knuffelen; "Even contact maken", noemde hij het. Ik wilde dat niet en zei dat ik me bekeken voelde door de buurvrouw, die ook echt naar ons kon kijken vanaf een steiger bij haar huis. Tegelijk besefte ik dat ik de buurvrouw dankbaar gebruikte als excuus om niet die intimiteit aan te gaan. 

We gingen zitten. Deze vriend ging op de bank zitten en ik in de stoel. Zo hebben we een hele tijd zitten kletsen. Er was rust in mij gekomen. Ik vond het heel gezellig en voelde me weer goed. Ik heb de geboortedatum van deze vriend vertaald in numerologische cijfers gezet op een medicijnwiel, zoals ik kort geleden in een workshop heb geleerd. Ik wilde dit graag met hem delen. We gingen naar mijn praktijkruimte en daar opende ik mijn laptop. Hij kwam bij me op mijn stoel zitten en pakte me liefdevol vast. Mijn alertheid was weer helemaal terug. Ik zette me schrap. Probeerde nog iets van hem weg te zitten tot ik realiseerde dat ik het gesprek aan moet gaan. 
 
We hebben veel gepraat. Deze lieve vriend heeft mij in dit gesprek zoveel laten zien. Het was een grote spiegel waar ik in mocht kijken. 

•   Eerst voelen wat voor mijzelf goed voelt
•   Duidelijke ‘nee’ uit durven en mogen spreken
•   Ik hoef niet voor de ander te zorgen
•   De ander is verantwoordelijk voor zichzelf
•   Een ander kan mij niet claimen, dat laat ik zelf gebeuren

We hebben ervaringen gedeeld en het voelde zoveel lichter. Daarna hebben we wel een innige knuffel kunnen geven én ontvangen. Dat was fijn. Mijn keel begon te kriebelen en ik voelde een verkoudheid opkomen. 

Deze ontmoeting, deze spiegel heeft zoveel naar boven laten komen waardoor ik in de war ben gebracht. Het is voor mij dan ook niet gek dat ik verkouden begon te worden.  
Ik werd niet alleen verkouden. Ik werd flink ziek.